Na een heerlijke maand terug in ons kikkerlandje!

Hallo allemaal,

Na een intensieve maand reizen, zijn we dan weer thuis in Nederland. Het is heerlijk dat alles weer schoon is en gewoon werkt! Maar nog even terug komen op onze laatste dagen in Bangkok.

Nadat we aan waren gekomen in Bangkok hadden we, zoals al verteld een hotel gevonden. Dit hotel was een voorbeeld van hoe alles aanwezig is in Thailand en toch ook eigenlijk niet werkt! Zo bleek toen we onze kamer kregen dat de airco het niet deed. Na meerdere malen dit gemeld te hebben en telkens lachende Thaise mannetjes in onze kamer te hebben laten komen in de hoop dat ze onze airco konden maken, kregen we toch maar een andere kamer. Deze kamer had wel een werkende airco.
's Avonds wilden we echter onze telefoons opladen, maar de stroom deed het niet. Weer gingen we naar de mannetjes van het hotel, die wederom lachend het knopje omzetten zodat de stroom begon te werken. Vervolgens vonden we een kakkerlak in onze kamer, die Dieuwke in een bekertje naar buiten zette. Ook dit was weer een reden voor onze hoteleigenaren om eens even lekker te lachen!
De volgende dag lieten we ook nog de wc verstoppen en vonden we nog een gecko in onze kamer. Alle problemen werden echter met zo veel plezier en geduld voor ons opgelost, dat we er niet boos om konden zijn. Het was eigenlijk gewoon erg grappig en we hebben ons dan ook prima vermaakt in dit hotel. Verder hebben we er ook nog heerlijk kunnen slapen!

De eerste ochtend weer in Bangkok gingen we met z'n tweeen weer op pad. We bezochten het Grande Palace waar we een hele tijd rondhingen. Dit was erg mooi, maar op een gegeven moment begon het hard te regenen. We besloten ergens op een overdekt plekje lekker te gaan liggen en wachten totdat de regen op zou houden. We voelden ons helemaal Thais (die mensen slapen namelijk ook overal en nergens!!). Helaas bleken we toch niet een goede plek uitgekozen te hebben, want na een tijdje zei een aangeslagen Thais vrouwtje dat we hier niet mochten slapen. Verbaasd kwamen we toen weer overeind en liepen door.

Na ons bezoek aan de Grande Palace, gingen we eten en liepen vervolgens naar Chinatown. Hier bleek vrij weinig te beleven en na een tijdje waren wij dan ook de enige westerlingen in de omgeving. We besloten terug te gaan, maar omdat we ondertussen best ver afgedwaald waren, namen we de eerste de beste bus die we zagen en hoopten dat deze ons in de goede richting zou brengen. Gelukkig was dit inderdaad het geval!

Terug in de toeristische wereld, werden we afgezet en liepen op ons gemak terug richting de Khao San Road. Hier aten we bij hetzelfde kraampje als gister en lieten ons door de kokin adviseren in wat we wel lekker zouden vinden. Het was inderdaad erg lekker! 's Avonds vermaakten we ons een tijdje op de Khao San Road en gingen daarna terug naar het hotel om koekjes te eten en te kaarten.

De volgende ochtend was onze laatste dag in Bangkok aangebroken en zoals afgesproken kwam Lizzie! Met haar en haar vriendin Ben gingen we naar een soort winkelcentrum waar we in plaats van winkelen vooral lekker aten en rondliepen.

Na een paar uur moest Lizzie terug naar Bangkok, naar de begrafenis van haar opa. Deze was een aantal dagen geleden overleden en in Thailand is het dan gebruikelijk om een week lang, elke dag een ceremonie te hebben.
Het verkeer in Bangkok was een grote file, maar Lizzie was gelukkig nog wel op tijd voor de begrafenis.

Samen met Ben liepen we naar de Universiteit van Lizzie en Ben. Hier keken we even rond en vervolgens gingen we samen met Lizzie haar vrienden en Lizzie zelf avondeten. Na het eten namen we afscheid, aten een heerlijk ijsje en werden door Lizzie naar het vliegveld gebracht.

Na te hebben ingecheckt, namen we afscheid van Lizzie en Ben en liepen naar ons vliegtuig. In het vliegtuig zaten veel Nederlanders en we maakten al snel vrienden met een gezin dat voor ons zat.

De vlucht verliep goed en in Cairo, waar we vijf uur moesten wachten hebben we gezellig zitten kaarten, totdat er een man kwam om ons te vragen of wij een vrouwtje dat geen engels en geen nederlands sprak en wel met ons vliegtuig mee moest konden helpen. We durfden geen nee te zeggen en stemden toe. Echter, toen ze evenlater zelf weg liep naar andere mensen, waren wij erg opgelucht. We hebben haar later niet meer in het vliegtuig gezien...

Onze laatste vlucht verliep eveneens goed en toen we op schiphol aankwamen stond onze familie ons al op te wachten! Samen dronken we nog een Starbucks koffie en gingen elk onze eigen weg terug naar huis...

Nu zitten we al weer een paar dagen thuis en is het gewone leven weer begonnen. Eva is dinsdag weer begonnen met werken en Dieuwke is hard opzoek naar kamers in Wageningen voor haar studie.

Maar wat was het een ENORME ervaring!
Het was leuk, vermoeiend, verrassend, nieuw, bijzonder, soms hartverwarmend en ontspannend en soms verdrietig en onverwacht. Hoe dan ook, het was dubbel en dwars de moeite waard!!!
Ik heb er enorm van genoten en hoop dat jullie allemaal door onze verhaaltjes een beetje mee hebben kunnen genieten!

Heel veel liefs van ons